Wie benieuwd is waar die sirenes en blauwe zwaailichten naartoe spurten, kan snel wijzer worden via allerlei alarmeringssites. Die zijn een informatiebron voor de ’scannerjongens’ van vroeger, die meeluisterden met het radioverkeer van de hulpdiensten.

Het persalarm gaat nog een flinke stap verder. Journalisten en fotografen krijgen 24/7 op hetzelfde moment als de hulpdiensten een tekstbericht op hun pager of mobiele telefoon over bepaalde incidenten. Dat leidt doorgaans tot snelle 112-berichtgeving inclusief beeldmateriaal op onder meer de website van deze krant. Heftige voorvallen krijgen in de dagen daarna vaak nog meer aandacht.

De politie is tevreden over dit systeem, dat indertijd in overleg met de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) tot stand kwam. Dat meldt desgevraagd woordvoerder Wim Hoonhout namens de korpsleiding. Het is namelijk erg efficiënt dat zo’n persalarm volautomatisch de meldkamer verlaat. Dat scheelt de hulpdiensten een hoop heen en weer gepraat met relevante media.

Ambulancezorg

Bezwaren komen uit de hoek van de ambulancezorg en zijn terecht. Dat constateert de landsadvocaat, die de regering adviseert. Bij in elk geval een aanrijding met gewonden, een steekpartij of een persoon te water is een persalarm te herleiden tot een persoon. En dat mag niet, althans niet zonder wettelijke grondslag. De persvrijheid is niet in het geding, legt justitieminister Dilan Yesilgöz uit in haar brief aan de Tweede Kamer. Journalisten moeten vrij hun werk kunnen doen, zeker, maar waarschuwen bij incidenten hoort daar niet bij.

Bekijk ook: De petitie om handtekeningen in te zamelen om te overhandigen aan minister Yesilgöz

Waterdichte redenering, constateert Roel van Steinvoorn. Als eigenaar van Glocalmedia met zes fotografen is hij een grote speler op het gebied van 112-berichtgeving in de kop van Noord-Holland, West-Friesland en op Texel. ,,Daarom zijn we aan het investeren in een eigen netwerk, inclusief tiplijn. Een plan B. We moeten zorgen voor heel veel voelsprieten in de maatschappij, mensen die het met ons delen als er een incident is.’’

Zonder persalarm resteert straks hooguit de helft van het werk, voorziet Van Steinvoorn. ,,Dit gaat banen kosten. En er zit veel meer tijd in een onderwerp, omdat we zelf onderzoek moeten doen. De prijs van een foto gaat fors omhoog.’’ Alternatief waarvoor hij bij de NVJ pleit is een sms-dienst voor houders van de politieperskaart. ,,Zo bereik je alleen degenen die dit voor hun werk doen.’’

Humeur

Stephan Bekooij slaapt slecht, eet matig en is uit zijn humeur en onzeker sinds hij weet dat het persalarm verdwijnt. In gedachten ziet hij al een ’te koop’-bord staan voor zijn huis in Noordwijkerhout. 112-fotografie in de Duin- en Bollenstreek is zijn lust en zijn leven. ,,Ik verlies straks 85 procent van mijn inkomsten. Maar vooral: mijn passie. Ik doe dit al dertien jaar. Op mijn vijftiende begon ik achter ambulances aan te rijden en achter de politie en de brandweer.’’

Dat combineerde Bekooij met een opleiding tot verpleegkundige, maar in de zorg wil hij nóóit meer aan de slag. ,,Personeel is daar niet belangrijk.’’ Zijn medische kennis en vaardigheden komen soms goed van pas. Zoals vorig jaar november, toen hij na een persalarm zoals wel vaker eerder ter plaatse was dan de hulpdiensten. Een man was tegen een openzwaaiend autoportier gefietst en hard met zijn hoofd op het wegdek geklapt. ,,Ik heb de bloeding gestelpt, gezorgd dat hij bleef ademen. Tot de ambulance het overnam. Een collega-fotograaf ving de automobilist op.’’

(Tekst gaat door onder de foto)

Omdat hij al zo lang meeloopt én ervaring heeft in de zorg kan Bekooij lezen en schrijven met de hulpdiensten in de regio. En zij met hem. ,,Zo heb ik op verzoek van de politie foto’s gemaakt van alle details bij een groot ongeval waarbij een auto op een camper klapte en in het water was beland. Ze vragen me ook wel eens om te helpen bij een reanimatie. ’Steef, even wat extra handjes alsjeblieft’.’’

Voor een licentie of iets in die geest wil Bekooij best betalen. Als het persalarm maar blijft. ,,Dan zijn we meteen verlost van sensatiezoekertjes zonder perskaart.’’

Villabewoonster

Privacy is best een heet hangijzer, merkt Haarlemse 112-fotograaf Laurens Bosch. Zo was de bewoonster van een villa in Aerdenhout waar een schoorsteenbrandje woedde absoluut niet blij met de persaandacht. ,,Het stelde ook niet veel voor. Toch denk ik dat mensen wel wilden weten waar die tien brandweerwagens naartoe gingen.’’

Senior 112-fotografen Caspar Huurdeman (64) uit Baarn en Hans Vrenegoor (61) uit Nieuwe Niedorp schieten niet in de stress door het verdwijnen van het persalarm. Huurdeman in dat geval verwacht nog veel meer tips van zijn ruim 5.000 volgers op sociale media. Vrenegoor denkt dat hij zijn camera dan maar aan de wilgen hangt. ,,Mijn vrouw en ik hebben onze wellness nog.’’

Petitie, gesprek en expertmeeting

Protesten tegen het schrappen van het persalarm krijgen steeds meer vorm. Deze week startte de onlinepetitie ’Behoud het persalarm op het P2000-netwerk’. Die was vrijdag ruim 900 keer ondertekend.

Hoofdredacteur van deze krant en voorzitter van het Genootschap van Hoofdredacteuren Corine de Vries zit op 21 februari samen met voorzitter Thomas Bruning van de NVJ aan tafel bij justitieminister Dilan Yesilgöz. De Vries: ,,Dan hopen we haar op andere gedachten te brengen.’’

(Tekst gaat door onder de foto)

Kort na dit gesprek volgt een zogenoemde expertmeeting op het departement van Justitie en Veiligheid, vertelt politiewoordvoerder Wim Hoonhout. Als grondlegger van het huidige persalarm schuift hij dan zelf ook aan, met iemand van de NVJ, één of meer fotografen, een privacyfunctionaris, een jurist en vertegenwoordigers van de ambulancezorg en de brandweer. ,,Doel is te kijken wat dan wél mogelijk is. Het is ingewikkeld. Een sms, een postduif, dat maakt niet uit. Het gaat erom dat wij als overheid iets naar buiten brengen wat kennelijk niet mag.’’

112-verhalen worden bijzonder goed gelezen. ,,Mensen willen graag weten wat er aan de hand is’’, zegt Annelies Karman, chef van de onlineredactie van deze krant. Ze stelt dat een persalarm ’zelden tot nooit’ gevoelige informatie bevat.