Op tweede kerstdag van het afgelopen jaar was het plots raak. Waar in het midden en zuiden van het land de temperaturen mild waren geweest had de vorst onder meer in Noordlaren toegeslagen. Daar won Bart Hoolwerf de enige Nederlandse wedstrijd op natuurijs van die winter. „Die wedstrijd kwam volkomen onverwacht en werd ook pas op de dag zelf bekendgemaakt. We hadden nota bene een mooi kerstmenu samengesteld, maar het werd toch een standaard sportmaaltijd”, vertelt zijn drie jaar oudere broer.

Het afgelopen weekeinde had hij nog contact met Bart in Canada. „Maar we hebben het eigenlijk helemaal niet over natuurijs gehad. Hij zou er natuurlijk graag bij zijn. Het is altijd weer bijzonder, zo’n eerste wedstrijd. Ook al is het gewoon net zo’n rondje zoals we op kunstijs rijden, er is altijd extra veel aandacht voor.”

Hoolwerf, die naast het schaatsen twintig uur in de week werkt in het familiebedrijf dat funderingswerk verzorgt, reed afgelopen zaterdag nog een marathon op de kunstijsbaan in Deventer. Toen al ging het gesprek over de aanstaande kou. „We zeiden al dat we elkaar waarschijnlijke eerder zouden zien dan vrijdag wanneer we in Utrecht rijden.” Dinsdag kwam het vooralsnog niet tot een ijsmeting door schaatsbond KNSB. „Maar als het vannacht een graadje of 6 vriest, ga ik ervan uit dat het ijs morgen dik genoeg is en we ’s avonds kunnen schaatsen. Onze ploeg (Reggeborgh) is in ieder geval al druk bezig met de voorbereidingen.”

Hij is er in ieder geval meer klaar voor dan op die tweede kerstdag van bijna een jaar geleden. „Ik was ook nog druk met een verbouwing. Ik zag op een gegeven moment dat ik zeven oproepen had gemist. Toen kreeg ik door dat er iets aan de hand was.” Het bleef toen bij die ene wedstrijd. „Vanwege het weer en omdat er vanwege corona geen toeschouwers welkom waren. Dat maakte andere ijsverenigingen die winter ook niet heel happig. Nu is dat gelukkig anders.”