Marina blijkt een vluchteling uit Oekraïne, en begenadigd aquarellist. „Niet dat we echt een diepgravend gesprek hebben. Ze spreekt namelijk geen woord Nederlands, maar met handen en voeten werd me dat wel duidelijk”, zegt fotograaf Margot.

Ze vertelt hoe ze haar ogen niet van het tafereel kan houden, en tja, als ze dan haar camera bij zich heeft - wat meestal het geval is - dan kan ze niet anders dan het beeld dat haar zo fascineert vastleggen.

Kussentje

„Zo’n vrouw, buiten zittend op een kussentje in het gras, op een frisse herfstdag. Dit kan maar één ding betekenen: kennelijk móet deze Oekraïense gewoon schilderen, kán ze simpelweg niet anders. Ze was overigens een prachtige aquarel aan het maken, heel kleurrijk.”

Margot vertelt dat ze niet de enige was die gegrepen was door de schilderende Oekraïense. „Veel wandelaars stopten even toen ze haar zagen zitten. Je ziet dat Marina een geoefend schilder is. Ze gebruikt haar penseel om de verhoudingen goed in te schatten. Nee, het is absoluut niet de eerste keer dat ze buiten in de natuur aan het schilderen is.”

Om zeker te weten of Marina wel echt op de foto mag, belt ze haar zoon Alexy, die wel Engels spreekt, en geeft de telefoon aan Margot. „Alexy vertelde me dat ze met z’n drieën aan de Oosterstraat in Hilversum wonen. Ik begreep ook dat Marina al vaker naar deze plek in het Corversbos is gefietst om te schilderen.”

Inspireert

Margot kijkt nog eens naar de foto. „Ik was gewoon door haar gegrepen, zo’n lieve vrouw, die helemaal op gaat in haar passie: schilderen. Maar moet je ook zien hoe mooi die omgeving is. Dat inspireert toch ook?! Alleen al dat licht. Ja dit is echt een foto waar ik heel blij van word.”

Lees ook: Woningen voor Oekraïners komen eraan. Bouwvoorbereiding in Eemnes van start. Ook voor acht tiny houses voor starters

Lees ook: De Loosdrechtse weggeefwinkel werd een ontmoetingsplaats voor Oekraïense vluchtelingen. ’Eerst waren ze nog ontredderd en in de war. Daarna ontdooiden ze’