De werkdruk is gigantisch en de waslijst problemen eindeloos. Actievoerende huisartsen Daisy Pors (32) en Nico Terpstra (65) zetten op een rij wat acuut moet worden aangepakt.

1 Huisarts wil meer tijd besteden aan patiënten

Het standaard consult moet van tien naar vijftien minuten. ,,Landelijk wordt in de middag meer antibiotica voorgeschreven dan in de ochtend, omdat het ’s middags een heel stuk drukker is”, zegt Daisy Pors.

,,En als ik meer tijd heb voor de patiënt, zijn er minder verwijzingen naar het ziekenhuis. Huisartsen leveren belachelijk veel zorg voor weinig budget. We hebben het allermooiste vak, daar strijd ik voor. Ik wil dat iedereen een huisarts kan houden.”

Nico Terpstra: ,,Als een patiënt zegt: ’Ik ben zo moe’, is een bloedtest niet altijd logisch om te doen. Als je de tijd hebt om het probleem echt te tackelen, voorkom je hoge zorgkosten verderop in de keten. Als poortwachters zijn wij enorm belangrijk om te voorkomen dat het op bijvoorbeeld de eerste hulp vastloopt. Het is zo logisch. Wil je een crisis afwenden, dan moeten we naar kleinere praktijken. Als huisarts ben je dan uitgeruster en je hebt meer tijd voor de patiënt.”

En stop de administratieve rompslomp waardoor tijd verloren gaat. ,,Waarom moet ik allerlei formulieren invullen voor een katheter? Alsof iemand die voor z’n lol gebruikt”, zegt Pors, een ’deeltijdprinses’ die minstens 55 uur in de week werkt. ,,Administratief werk doe ik op mijn vrije dag.”

Door vergrijzing en doordat mensen zo lang mogelijk thuis moeten blijven wonen, wordt er meer en complexere zorg gevraagd van de huisartsen.

2 Maak een einde aan de lange wachtlijsten

Patiënten die door huisartsen worden verwezen naar andere zorg- en hulpverleners belanden daar vaak op de wachtlijst. Pors: ,,Hoe kan ik poortwachter zijn als de poorten bij de ziekenhuizen, GGZ, jeugdzorg en thuiszorg dicht zijn?” Vorige week ging het flink mis: een patiënt met psychische problemen ging in haar praktijk door het lint. ,,Hij sloeg tegen de muur en brak zijn hand. Deze man op straat zetten was geen optie. Voelde onveilig voor hem en voor mij. En dan gaat de GGZ nog extra bedden sluiten!”

Patiënten doen langdurig een beroep op de huisarts tijdens die wachttijd. Voor andere patiënten blijft minder tijd over. Terpstra: ,,Mensen die specialistische zorg nodig hebben krijgen te horen: ’Het zit vol, probeer het maar uit te zieken bij de huisarts’. Dat kan toch niet, dat moet ophouden.”

3 Druk van avond-, nacht- en weekendzorg moet omlaag

,,De taken zijn oneerlijk verdeeld. Alleen praktijkhouders dragen nu de verantwoordelijkheid voor avond-, nacht- en weekenddiensten en die hebben het al heel zwaar. Huisartsen zonder praktijk hebben niet de verplichting die diensten te doen. Als je tweeverdiener bent, je hebt kinderen, snap ik dat je daar geen zin in hebt”, zegt Terpstra.

Pors: ,,Op je tandvlees doe je die nachtdienst en daar moet je een week van herstellen.” In het uiterste geval moeten de onregelmatige diensten maar worden afgeschaft, oppert Terpstra. ,,De consequentie is dat mensen naar de eerste hulp moeten. Dat loopt compleet uit de hand. In Engeland kom je om zeven uur ’s avonds binnen en ben je de volgende ochtend aan de beurt. Dat wil toch geen mens?”

Bovendien moet doordringen dat huisartsenposten alleen voor echte spoedklachten zijn. Terpstra: ,,Veel mensen denken: ’ik kan op zondag naar de supermarkt, dan ik kan op zondag ook wel even naar de huisartsenpost voor mijn zere teen’. Daar zijn we niet voor, maar dat snappen mensen niet.”

De huisartsen leggen een extra knelpunt op tafel: gemeenten moeten voldoende ruimte creëren voor betaalbare huisartsenhuisvesting. ,,Huisvesting ís er vaak niet of is onbetaalbaar.”

Terpstra vervolgt: ,,Als een aantal zaken niet verbetert, wordt het voor praktijkhouders zó onaantrekkelijk dat ze zeggen: ’Ik kap ermee’. Dat gebeurt al. We maken ons grote zorgen over de toekomst van de huisartsenzorg. Het signaal moet echt duidelijk worden: de huisartsenzorg dreigt te vergaan.”