,,Je weet dat het tegen dit ijzersterke team een veegpartij wordt’’, zo calculeerde routinier Meijer al in dat zijn ploeg als kanonnenvoer zou dienen voor de veelvoudig kampioen van Nederland. Zonder kopman Yannick Vostes en Michal Murawski maar met klasbakken als Gabrielius Camara, Alex Naumi en Jakub Folwarski beschikte de thuisclub nog altijd over ’hogeschooltafeltennissers’. Of zoals Meijer het noemde: ,,Spelers die voor ons twee maten te groot zijn.’’

De verdediger pur sang beet het spits af tegen Camara, Nederlands beste jeugdspeler, en verloor niet onverdienstelijk nipt in vier games. ,,Het ging niet slecht, nee. In de vierde ging het gelijk op en ik had graag een vijfde game willen spelen, maar die jongen speelde op beslissende momenten heel slim en volwassen.’’

De tweede partij van Meijer, die al twee zeges op zak heeft, was tegen Naumi, de op één na hoogst geklasseerde eredivisiespeler. De Hilversummer greep brutaal de eerste game, maar moest in het vervolg toch echt de ballen van de grond rapen. ,,Hij had mijn service door en ging steeds beter variëren.’’

Hilversum stond toen al met 4-0 achter, doordat de jonge Salentijn diep in het stof beet tegen respectievelijk Folwarski en Camara. Voor De Vette was er in Zoetermeer ook geen houden aan. Hij ging met de billen bloot tegen Naumi en kreeg later een soortgelijke afstraffing van Folwarski, een prachtige verdediger met een messcherpe harde aanval. Ook het afsluitende dubbel, met Meijer en De Vette, ging kansloos verloren.

Over twee weken spelen Meijer en consorten opnieuw in Zoetermeer, maar dan tegen de reserves van Taverzo. ,,Een wedstrijd die we kunnen winnen.’’