Het hart van honkbalvedette Kenley Jansen ligt bij de Los Angeles Dodgers, maar de winnaar van de World Series in 2020 houdt alle opties open. ’Ik wil afwachten wat de anderen te bieden hebben’

Kenley Jansen in actie als werper voor de Los Angeles Dodgers, waarmee hij in 2020 de World Series won.© Foto AP/John Hefti

Monne Reitsma
Santa Rosa

Honkballer Kenley Jansen won in 2020 de World Series met de Los Angeles Dodgers, de club uit de Major League waar hij tot een absolute ster is uitgegroeid. Hij wordt geroemd om zijn machtige arm. Voor 2022 heeft de Antilliaan nog geen contract, bewust. Bij de Dodgers ligt zijn hart, maar hij wil alle opties openhouden nu de seizoensstart is uitgesteld.

Hij kijkt nog eens naar de bal in zijn hand. Denkt kort na, maar zijn besluit staat vast. Met een ferme worp verdwijnt de bal uit het stadion de Curaçaose nacht in. De bal deed niet wat Kenley Jansen, de Antilliaanse honkballer die al jaren in de Major League speelt, wilde. En in zijn werk is er geen ruimte voor foutjes. Het moet perfect zijn.

Even voor 19 uur gaan de lichten in het Tia Daou-stadion aan. Een man met vlechten in zijn haar heeft een draagbare speaker bij zich. Via zijn telefoon zorgt hij voor de juiste muziek. Er wordt gelachen door het groepje dat om hem heen staat. Uit niets blijkt dat deze man een van de best betaalde sporters van het Koninkrijk der Nederlanden is. Kenley Jansen stond vorig jaar voor twintig miljoen dollar op de loonlijst.

Conflict

Voor 2022 heeft Jansen nog geen contract. Dat komt omdat er een conflict is tussen de spelersvakbond en Major League Baseball. Inzet is een nieuwe cao en zolang beide partijen elkaar niet gevonden hebben, mag er door spelers en clubs niet worden onderhandeld. De Antilliaan is daardoor nog steeds een ’free-agent’.

Na een zeer goed 2021 kreeg de 34-jarige werper al, voor het aflopen van de vorige cao op 1 december, een aanbieding. Deze kwam van de Los Angeles Dodgers, de organisatie waar hij al sinds 2005 voor uitkomt. ,,Het is de organisatie waar mijn hart ligt. Ze hebben mij ooit de kans gegeven om prof te worden. Maar ik wil ook horen wat andere organisaties eventueel te bieden hebben.”

Volgens de seizoensplanning 2022 had Jansen afgelopen week zijn opwachting moeten maken op een trainingscomplex in Arizona of Florida. Maar door de verstoorde arbeidsverhoudingen is de start van het seizoen uitgesteld en dus staat Jansen op het veld in Santa Rosa, Curaçao.

(Tekst gaat door onder de foto)

Kenley Jansen op de werpheuvel in Santa Rosa.

De muziek verandert als het volgende onderdeel in de warming-up daar is. Na elke worp doet Jansen enkele stappen achteruit om uiteindelijk over een afstand van honderd meter de bal zonder stuit in de handschoen van zijn tijdelijke ploeggenoot te gooien.

Enkele anderen maken swings omdat zij straks de pitches van Jansen mogen proberen te raken. De beat verandert weer. Een van de boegbeelden van het Antilliaanse honkbal ijsbeert wat achter de werpheuvel heen en weer. Iets wat hij al jaren ook in wedstrijden doet. Hij bootst onder prima weersomstandigheden een wedstrijdsituatie na.

Sterstatus

Jansens werk bestaat namelijk uit het vasthouden van een voorsprong van zijn ploeg, een taak die hij al jaren met succes uitvoert. Geen enkele werper van de Dodgers wist zoveel voorsprongen vast te houden. Hij staat op 350 ’saves’. Op de allertijdenlijst van Major League Baseball bezet hij de dertiende plek, een illustratie van zijn sterrenstatus.

Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.

Ook op Curaçao heeft hij aanzien, maar de de ingehuurde slagmensen moeten geen ontzag tonen. Zij fungeren als tegenstander.

Jansen imponeert met zijn 1.96 meter bij 110 kilogram op de heuvel. De muziek is nu uit. Alleen het gejoel van het publiek van de tegenstander ontbreekt. De twintig toeschouwers op deze avond in het stadion zijn stil. Ze kijken bijna ademloos toe hoe Jansen zijn wedstrijdmoment nabootst.

De eerste slagman maait hopeloos mis op een bal die met een snelheid van zo’n 145 kilometer per uur voorbijsuist. Twee ballen later slaat hij raak, maar die bal zou in een wedstrijd gevangen zijn. Jansen schakelt zes slagmensen op rij uit. Training geslaagd, op die ene bal na. Die worp eindigde niet waar Jansen het wilde. En dat kan het verschil zijn tussen winnen en verliezen.

Jansen en zijn trainingsgenoten maken plaats voor de volgende honkballers die komen trainen. Jansen ziet een andere werper ballen gooien. Hij loopt er even heen en geeft een tip. Want ondanks zijn status is honkbal, zoals voor veel Antillianen, ook gewoon een basisbehoefte. Hij, die met de Dodgers drie keer in de World Series stond en de 2020-aflevering won, wil dat anderen beter worden.

Handtekening

Jansen ruimt zijn spullen op, deelt een handtekening uit en neemt de tijd om met kinderen op de foto gaan. Het hoort er net zoals een uur trainen op Curaçao bij om straks, als hij een nieuw contract heeft, in de juiste vorm te steken.

Voor welk team dat zal zijn, is ongewis. ,,Het kan alle kanten op, maar zolang er niet onderhandeld mag worden weet ik niet waar ik speel. Ik blijf er rustig onder, het komt wel goed.”

Jansen heeft een prachtig villa in de heuvels van Los Angeles, maar het is geen uitgemaakte zaak dat hij bij de Dodgers gaat bijtekenen. Ook hij weet dat er na twaalf jaar spelen op het hoogste niveau langzaam maar zeker sleet komt op zijn arm en dat dit misschien wel zijn laatste kans is om ergens anders een lucratief meerjarig contract te tekenen.

Omscholing

Als catcher van het Nederlandse team was hij in 2009 actief tijdens de World Baseball Classic. In het duel tegen de Verenigde Staten gooide hij vanaf zijn knieën Ryan Braun uit die dacht het tweede honk te kunnen stelen. Bij de Dodgers, waar hij sinds 2005 onder contract stond, wisten ze genoeg. Die arm kon miljoenen dollars waard zijn als de omscholing naar werper zou lukken. In 2010 maakte hij zijn debuut op de heuvel. Inmiddels staat de teller op 701 wedstrijden in de Major League.

Meer nieuws uit Sport