Als geld verbranden. Zo voelt het een beetje, om in de dagen van gasprijzengekte de kachel aan te steken. Ik hou me vast aan de gedachte dat we nog steeds zuinig stoken, zonder cv. Maar ik merk dat ik erover nadenk als ik onder de douche stap.

Ik heb een paar guilty pleasures, en de warme douche is er één van. Ik kan me er enorm op verheugen, elke keer weer.

Het is meteen het grootste nadeel aan ons huis (vind ik): ’s winters is de warmte van de douche, eh, matig.

Onervarenheid, daar komt het door. Toen we een van de kamers omtoverden tot badkamer, moest het warme water uit de keuken komen. Tijdens de verbouwing kwam ik op een dag thuis en zag een leiding lopen langs het plafond van de hal. Alle hoeken ging ‘ie door, en zelfs boven de voordeur langs.

Een beetje verbaasd vroeg ik de aannemer: ,,Waarom loopt ‘ie niet langs de andere kant? Dat is veel korter.’’

,,Ja, dat is zo’’, zei hij, een beetje verbaasd. Meer uitleg gaf hij niet.

Weghalen en omleggen kostte zeker een dag extra. Ik legde me erbij neer dat ik een paar tellen geduld zou moeten hebben voor mijn warme water, en liet het zo.

Dat was een vergissing. De hal is de koudste ruimte van het huis. In de tijd die het water nodig heeft om vanuit de simpele keukengeiser naar de badkamer te stromen, is het ’s winters zeker drie graden afgekoeld. Pure verspilling en bovendien onaangenaam.

Aanvankelijk was ik monter. Isoleren zou makkelijk moeten zijn – om de leiding zat een koof. Kon je daar niet gewoon purschuim in spuiten of zoiets? Inmiddels weet ik beter. ,,Warmwaterleidingen mag je nooit isoleren!’’ waarschuwde Wouter Ellis, van Duurzaam Bouwloket. Legionellabacteriën weten wel raad met stilstaand warm water.

Als we toch van die geiser af willen, hoe krijg ik mijn douche dan heet? Een warmtewisselaar hebben we overwogen, maar leverde te weinig op. Een zonneboiler is in ons appartement geen optie. Een elektrische boiler kan, maar past niet in de badkamer. Dan zouden we blijven zitten met die warmteverslindende lange leiding. Wat blijft er dan nog over?

Het antwoord blijk ik eigenlijk allang te kennen: de ‘Engelse’ douche. Veel douches in Engeland hebben een apparaat hangen in de douche zelf, viel me altijd op. Dat is nu een ‘doorstroomboiler’. Het water wordt terplekke verwarmd, in precies de hoeveelheid die je gebruikt. Klinkt ideaal – en efficiënt. En dat is het ook: tot 40 procent minder energie! Doen dan maar?

Maar zo simpel is deze zoektocht nooit. Voorwaarde voor een doorstroomboiler: een krachtstroomgroep. Moeten we nu ook met de stoppenkast aan de gang?

Lees alle afleveringen van Mirjam wil van het gas af