Kippenvel, de gele brug is terug: Ankeveen heeft na 75 jaar weer zijn icoon
Kippenvel als de fietsbrug langzaam op zijn plek zakt. En als ook de hamei, de grote beeldbepalende poort, precies blijkt te passen.
Ankeveen heeft zijn gele brug terug, en dat is alle reden voor blijdschap en euforie. Na 75 jaar waarin het dorp het zonder moest en kon stellen, is dinsdag de gehele dag hard gewerkt aan het plaatsen van alle onderdelen. Buurman, mede-initiatiefnemer en bouwer Eric Torsing had het er even te kwaad mee. ,,Ja, je doet wel eens raar als je dat ding door de lucht ziet gaan”, vertelt hij.
Apotheose
Het plaatsen van de brug was de apotheose van twee jaar werk, achter de schermen in de plaatselijke politiek om het voor elkaar te krijgen. En zeker ook in werkplaatsen in de omgeving. Bijzonder aan het project is dat het allemaal om niet of tegen kostprijs kon, en dat is samengewerkt door een aantal Ankeveners en vakmensen van om de hoek. Allemaal om te zorgen dat de eind april 1945 door de Duitsers ontmantelde brug terug kon komen.
Zo lagen Torsing, zijn neef en bruggenontwerper Rob en buurman Hans Hazes met zijn drieën aan de basis van het plan en ontwerp. Tekende Joost Zwagerman van het staalbedrijf in Nederhorst den Berg voor de stalen fietsbrug. Kon Ankevener Fred Bosse zich uitleven op de vier ton zware, azobéhouten hamei (of poort). En zorgde betonbouwer Johan de Jong van de Loodijk voor het fundament. Terwijl Jelle Smit uit Nederhorst den Berg al die weken toezicht hield op de bouw. ,,En dan hebben we nog niet eens iedereen genoemd”, aldus een stralende Torsing. ,,Zo leuk als je elkaar rond zo’n bijzonder project als deze brug kunt vinden”, roemt hij.
Afsluiting
Met het plaatsen van de brug komt langzamerhand ook een eind aan de wekenlange afsluiting van het Stichts End, bij de kruising met het Bergse Pad. Dat leverde soms wat chagrijn op, erkent Torsing. ,,We hebben wel eens hekken in de sloot gevonden. Maar ach, dan haal je ze eruit en ga je weer verder.” Ook al het gedoe rond het leggen van leidingen en het soms moeizame overleg met nutsbedrijven is daarmee voorgoed verleden tijd.
Opvallend aan de brug, een hernieuwde entree en icoon van het dorp, is de zachte, karakteristieke kleur geel, waaraan de brug zijn naam dankt. Het is een verwijzing naar het roomse verleden van Ankeveen. Prijskaartje van het bouwwerk: 335.000 euro, betaald door de gemeente Wijdemeren en deels de provincie. ,,Ongekend weinig voor zoiets”, aldus Torsing.