Hij schreef voor de HKE veel over de geschiedenis van zijn dorp. „Vooral over de gewone Eemnessers, een lijst met burgemeesters interesseert me niet zo. De straat op, praten, oral history is heel belangrijk. Door met geschiedenis bezig te zijn, ga je zaken ook in een breder perspectief zien. Het brengt mensen dichter bij elkaar, als ze zich van hun geschiedenis bewust zijn.”

Van Hees schreef over de winkeltjes die er waren, een hoorspel over de watersnood van 1916. Over Eemnesser families, over het dorp waar hij is geboren en getogen. „Ik weet nog dat de Rijksweg A27 werd aangelegd, dwars door het gebied van mijn jeugd. Ik zag dat als een aanslag. Op een zondagmiddag ben er met mijn fototoestel naar toegegaan. Echt om afscheid te nemen. Van die landerijen, die akkertjes, plekken waar ik mijn hele jeugd heb rondgestruind. Zo mooi. Daar ging de botte bijl in. Dat deed me pijn. Eigenlijk ben ik helemaal verliefd op Eemnes, het dorp heeft zoveel facetten.”

Niet dat hij wereldvreemd is. Tientallen jaren werkte hij als docent Nederlands en decaan op het Sint Gregorius College in het centrum van Utrecht. Een school waar de hele wereld voorbij komt. „Heel leuk werk, vooral het werken met jongeren. Ik was niet alleen een lesboer. De persoonlijke benadering, niet de massa. Ik geloof in de positieve belangstelling voor elkaar, in het verbinden van mensen. Dat is ook het mooie van verenigingswerk, het haalt de goede dingen in mensen naar boven.”

Sinterklaas

„Ik ben gek op theater. Vanaf mijn jeugd ben ik al betrokken bij toneelvereniging Deo et Arti. Daarom ben ik ook de Sinterklaas. Dat toneelspel, die interactie met kinderen, maar ook met volwassenen. Dat is zo bijzonder, waar vind je zoiets? Dit jaar ben ik zes dagen in het pak geweest, heb ik 25 huisbezoeken gedaan. Dan beleef je gouden momenten met elkaar. Je doorbreekt ook de sleur, de eenzaamheid. We hebben ook altijd een knuffelpiet mee. Ik kwam ooit bij een vrouw die helemaal in de put zat. Haar zoon zat voor een moord in de gevangenis. We hebben er een halfuur gezeten, zelfs de pieten waren stil. We hebben haar weer eens laten lachen. Dit jaar was er een meisje van een jaar of vier met haar opa. Bij het rondje door de Minnehof bleef ze maar meelopen. ’Ik ben zo blij dat u er bent’, zei ze. Dat doet je wat, dat vertrouwen, dat is zo mooi.”

Van Hees is steeds actiever in de katholieke kerk in zijn dorp, onder meer als voorganger in diensten of uitvaarten. Een blije katholiek. „Het regeltjesgeloof, daar ben ik niet zo van. Christendom moet je in het dagelijks leven waarmaken. Die stoffigheid, dat orthodoxe, dat is niks voor mij, ik ben meer van het rijke roomse leven. Ik ben ook opgegroeid vanuit een maatschappelijke betrokkenheid.”

Bijvoorbeeld in de acties voor pater Wijnand van Wegen, oud-missionaris in Friersdale, in Zuid-Afrika. Van Hees is voorzitter van de Stichting Friersdale-Eemnes en zet zo het werk van de pater voort. „Wij haalden vroeger met het jongerenkoor al geld op voor Friersdale. En nu organiseren we met de jongeren van de KPJ elk jaar daarvoor de polderloop. Het gemeenschapsgevoel boeit me. Ik zie ook wel dat mensen steeds meer op zichzelf zijn, hekken om hun tuin zetten, ook in mijn buurt. Ik probeer daar wat aan te doen. Mensen bij elkaar brengen. Daarom is de jaarlijkse feestweek ook altijd het hoogtepunt van het jaar, Eemnes in optima forma. Dat moment van samenzijn, mensen die elkaar vinden. Dat geeft nieuw elan, je krijgt dan dingen voor elkaar.”

Stemmen

Vanaf 8 januari kunnen lezers en bezoekers van de site een stem uitbrengen op hun favoriete kandidaat. Wilt u weten wie er nog meer meedoen? Hier verzamelen we de interviews met de kandidaten die tot nu toe zijn gepubliceerd.