Ton Lankreijer werd geboren in 1953, op een steenworp van paleis Soestdijk, maar wel in de ’rode buurt’ van Soest. ’Verlegen, maar tevens rebelse mediacowboy, evenveel vrienden als vijanden in Hilversum’, aldus een treffende reactie op de website van Youtube-kanaal Café Weltschmerz.

Lankreijer kwam oorspronkelijk uit het onderwijs, maar werd al snel gegrepen door de journalistiek. Een vak waar hij in 1989 in rolde en dat hij nooit meer los zou laten.

Hij ontpopte zich als een duizendpoot, was werkzaam in disciplines als schrijven, radio en televisie. Hokjes en vakjes waren niet aan hem besteed, lange dienstverbanden evenmin. ’Als een televisienomade trok ik door Hilversum’, zo zei hij zelf.

Over Lankreijer werd ook wel gezegd dat hij het langste cv in medialand had. Een kleine greep uit zijn loopbaan: eindredactie RTL-Nieuws, Halfachtbulletin, ’Nieuws aan Tafel’ met Rick Nieman, jaaroverzichten, maar ook programma’s als Boer Zoekt Vrouw, Familieberichten, Hofleveranciers, Palingsoap en BN-ers in de Zorg. Verder is hij als mediajournalist actief geweest voor onder meer de Volkskrant, Trouw, Vrij Nederland, HUMO, GPD en The Post Online.

In alles wat hij deed nam hij geen blad voor de mond. Hij kon kritische plaagstoten uitdelen en hield er gepeperde meningen op na. Liefde en passie voor het vak voerden echter altijd de boventoon. Lankreijer was wars van conventies en verloochende zichzelf nooit.

Recent nog publiceerde hij het boek ’Zwartboek Frank: Zelfmoord na vechtscheiding’. Het zorgde voor de nodige ophef, omdat de ex-vrouw van de hoofdpersoon niet wilde dat zij en haar dochter herkenbaar in het boek zouden voorkomen. Daarom gebood de rechter Lankreijer ook de naam van de man niet te noemen.

Lankreijer had twee dochters en was getrouwd met Karin Haak.