Dat is de vakantie-editie van de al bestaande VoorleesExpress. Vrijwilligsters komen op bezoek bij vluchtelingen met een verblijfsvergunning om ze taalvaardiger te maken, vooral door voor te lezen. Suzanne Kramer is de projectleidster. Ze zegt: „We doen dit als extraatje in de zomervakantie, omdat de kinderen dan niet naar school gaan en daardoor soms in een ’taaldip’ terechtkomen. Hun ouders spreken vaak nog nauwelijks Nederlands.”

Drie keer kunnen de statushoudertjes ook naar de bibliotheek van Huizen komen om te worden voorgelezen. Daarna kan er worden geknutseld, getekend en gekleurd. Een jongetje uit Somalië geeft Nijntje blauwe oren, op aanwijzing van zijn moeder. Het is waarschijnlijk zijn eerste kennismaking met ’s werelds beroemdste konijntje.

Burgemeester Sicko Heldoorn heeft de lat hoger gelegd. Eerst laat hij zijn ambtsketen zien en vertelt erover. Daarna volgt een verhaal over een zeilkamp in Friesland, met instructeurs en het jongetje Jasper dat heimwee heeft. De meeste toehoordertjes zijn tussen de drie en zeven, al zitten er een paar tussen van twaalf. Dan vraagt Heldoorn: „Wie van jullie heeft er weleens in een bootje gezeten?”

Léonie Sazias lacht bedekt. Ze fluistert: „Ik geloof niet dat er hier bootvluchtelingen bij zijn hè?” Ze heeft haar man Cees meegenomen. Die gaat met zijn smartphone een positief filmpje maken van Léonie, voor op de website van 50PLUS, de partij waarvoor de Hilversumse in de Tweede Kamer zit. De statushouders zijn nog lang geen vijftig, maar om de doelgroep 50+ gaat het haar vandaag niet.

„Ik ben hier vooral omdat ik deze zomer ook bij een gezin in Huizen ga voorlezen en ik alvast wil kennismaken”, zegt Léonie. „En om al die vrijwilligers eens positief in het nieuws te brengen. Er wordt de laatste tijd zo gezeurd over vreemdelingen, het draagvlak lijkt volkomen verdwenen. Ik wil laten zien dat er ook nog mensen zijn die er wél positief instaan en die iets voor deze vluchtelingen willen doen.”

Na het zeilverhaal van de burgemeester wordt de ZomerExpress geopend door bellenblazende kinderen en het in stelling brengen van een drietal kleine confettikanonnen. Heldoorn legt voor zijn vertrek een stapel ’boekjes’ neer, voor de ouders. „Heel mooi, over skûtsjesilen”, beveelt hij aan.

Een uurtje later zijn de vrijwilligsters van de bieb met zwabbers nog steeds confetti aan het opvegen.