Ben Broeke (69), een gepensioneerde boswachter die goed zicht heeft op het probleem, slaat alarm. ,,Het is op dit moment bar,’’ zegt hij. ,,Vooral deze tijd van het jaar, bijna al die reegeiten lopen met jong. Ze kalveren in mei, juni. Nu zijn ze extra kwetsbaar. Afgelopen donderdag is er nog eentje door honden gepakt, vlak achter het Kamrad. Die moest ik uit haar lijden verlossen.’’ Hij toont een foto van het zwaar toegetakelde dier.Broeke woont zelf midden in het bos, pal ten zuiden van Hilversum. Ook daar ziet en hoort hij enkele keren per week honden achter reeën aanzitten. Geen eigenaar in zicht. ,,Ik geef wel ’ns een brul, zo van ’die klotehonden.’ Maar ja, je staat machteloos. Aanlijngebod of niet.’’ Het maakt hem woedend.Lang heeft hij gewerkt als boswachter voor het Goois Natuurreservaat. Broeke hield zich vooral met de reestand bezig. Drie jaar terug nam hij afscheid. Hij is nu coördinator van de stichting Valwild Gooi en Vechtstreek. Valwild is wild dat dodelijk gewond raakt in de natuur. Vorig jaar waren het er in het Gooi zestig. ,,Doodgebeten, doodgereden, verdronken. Het punt is dat er in de natuur overal rasters staan, omheiningen van een twintig hoog. Normaal springt een ree daar overheen. Maar een vluchtende ree ziet ze niet, die loopt zich erop vast en wordt dan door een of meer honden verscheurd. Reeën vluchten ook over de weg, tussen de auto’s door. Dat kan levensgevaarlijk zijn.’’De oud-boswachter heeft altijd twee telefoons bij zich, om geen melding te missen. Dan gaat hij erop af. ,,Een melding is bijna altijd foute boel,’’ zegt Broeke. ,,Kijk, ik ben geen hondenhater. De eigenaren, daar zit het probleem, menigeen neemt z’n verantwoordelijkheid niet. Sommigen weten of willen niet weten wat hun hond uitvreet. Ik roep daarom wandelaars en fietsers op om direct te bellen zodra ze een losse hond ergens achteraan zien rennen. Dit kan zo niet langer.’’