Door ervaring wijs geworden check ik de houdbaarheidsdatum van alles wat ik uit de schappen haal. En ja hoor, bij de vleeswarenafdeling ziet het bovenste pakje biologische bacon er groenig uit en oogt biologisch bedorven. Het pakje dat eronder ligt is houdbaar tot eerste kerstdag dus dat leg ik ook weer terug. De oudere dame die na mij in de bacon begint te grabbelen, geef ik een seintje: ,,Goed op de datum letten, mevrouw.” Ook een soort kerstgedachte.

Het is normaal gesproken op woensdagmorgen rustig in de super, maar twee dagen voor Kerstmis lopen er aanzienlijk meer klanten rond. Die gestrest ronddraven alsof de winkel elk moment de deuren gaat sluiten. Gek toch, dat de naderende feestdagen mensen zo opjutten.

Bij de kassa aanbeland vallen de rijen gelukkig mee. Er wordt gelachen, de kassadame is snel en efficiënt en ook het bedrag dat ik moet afrekenen is heel beschaafd. ,,Bijna mijn geboortejaar 19,63 euro”, zeg ik tegen de caissière. De oudere dame die ik sprak bij de vleeswaren zegt vriendelijk: ,,Dan bent u zeker van 1964?” Dat is nou aardig. Ik ben van 1961 maar met mijn houdbaarheidsdatum is niks mis.