Loosdrechter Martin Seldenrijk in ’Gedreven’

„Ik ontvang elke week wel een paar mailtjes van artiesten, die hier graag willen komen optreden.”© foto studio kastermans/leon dakkus

Jan van Stipriaan Luïscius
Hilversum

André Hazes, Wolter Kroes, Tino Martin, Peter Beense, Thomas Berge, Dries Roelvink, Lange Frans, Danny Nicolay en Danny Froger.

Het lijkt een opsomming van wat willekeurige artiestennamen, maar het is een prestatie van formaat dat Martin Seldenrijk, bedrijfsleider van café-restaurant De Kaars in Hilversum, er elke week weer in slaagt om groot zangtalent naar zijn zaak te ’lokken’.

Het is weinig horecazaken in Hilversum gegund (of misschien is het wel Martins doorzettingsvermogen), om continuïteit aan de dag te leggen met optredens van A-artiesten in het genre levensliederen. „Ik heb door de jaren heen veel contacten opgebouwd met deze artiesten. Ook vaak persoonlijke. Die persoonlijke contacten werken echt het beste als je iets met ze wilt regelen. Heel veel zaken hebben het geprobeerd, maar die zijn er op zeker moment weer mee gekapt.”

„Veel artiesten horen op een bepaald moment, dat je in Hilversum een bekend muziekcafé bezit. Dat maakt het gemakkelijker om hen naar De Kaars te krijgen. Door de naam die het café heb opgebouwd, hoef ik niet altijd zoveel moeite te doen, om ze te contracteren.”

Die bekendheid, zegt Martin Seldenrijk (37 jaar en geboren en getogen in Nieuw-Loosdrecht), leidt er ook toe dat hij ’uit het veld’ vaak spontane reacties ontvangt. Ze willen dan bij Martin in het gevlij komen. „Ik ontvang elke week wel een paar mailtjes van artiesten, die hier graag willen komen optreden. Ik moet eerlijk zeggen, dat het dan niet zelden om B-artiesten gaat, die dan héél graag in het voorprogramma van iemand als Hazes of Kroes willen zingen, in de hoop zelf ooit te kunnen doorbreken.”

Candlelight

Café-restaurant De Kaars is gevestigd in een uit 1901 daterende pand aan de Havenstraat. Het toenmalige café De Kaars stond bekend onder een andere naam, namelijk Candlelight, vernoemd naar het radioprogramma van zijn oprichter, Jan van Veen. Vanaf 1977 haalden bekende radio- en televisiemensen hier hun afzakkertje na afloop van opnames. In de zomer van 2008 werd de naam Candlelight veranderd in De Kaars, een originele variant op ’candlelight’.

Martin heeft zijn wekelijkse muziekreeks allemaal aardig op de rails staan, maar hij heeft nog wel wat dromen. Zijn grote wens is het om Gerard Joling in zijn zaak te ontvangen. „Maar daar hangt natuurlijk helemáál een prijskaartje aan. Ruth Jacott lijkt me ook geweldig, Jan Smit natuurlijk. Populaire artiesten allemaal. Kijk, die populariteit leidt ertoe, dat ze bedragen vragen van 15.000 euro voor een optreden van ruim een half uur. Dat is voor ons helaas niet op te brengen. Maar wie weet lukt het ooit een keer wel.”

Van de eigenaar van het pand, Loosdrechter Patrick Lommers (overigens bezit hij ook onder meer t’ Bonte Paard (Laren), de Moekes (Blaricum/Hollandsche Rading), Ome Ko (Muiden) én brouwer Amstel krijgt Martin - als een vorm van sponsoring - enige euro’s om hem in staat te stellen om wat grote namen binnen te halen. „Patrick belt ook nog wel eens om artiesten te strikken voor De Kaars. Gelukkig heb ik Patrick aan mijn zijde, anders zou ik er financieel niet uitkomen denk ik. Alleen met biertjes tappen krijg ik die bedragen (zo’n 5000 euro, red) niet bij elkaar.”

Martin Seldenrijk werkte jaren in de bekende snackbar De Schakel in Nieuw-Loosdrecht. Als scholier. Later werkte hij er fulltime, drie jaar lang, met de intentie om het ooit over te nemen. Dat kon nog niet. Een beetje in dezelfde periode - 2008 - kwam Candlelight op zijn pad. „Ik wilde toch per se een stap maken. Eerst zeven maanden bedrijfsleider geweest, samen met de chef-kok. Sinds drie jaar ben ik de baas. De Kaars staat als een huis. Daar ben ik heel trots op. Er zijn grote dingen veranderd, dat werpt nu zijn vruchten af.” Zelf houdt hij ook van andere muziek. Coldplay bijvoorbeeld, hij gaat ook naar Pinkpop en Dance Valley.

Livemuziek

De horecaman schept er genoegen in, om (vrijwel) elke zaterdag livemuziek in huis te hebben. „Ik ben daar enorm gedreven in. Er is me veel aan gelegen om goeie artiesten binnen te slepen. André Hazes stond bijvoorbeeld al heel lang op mijn verlanglijstje. Het is me uiteindelijk gelukt een paar weken terug. Dan heb je het maximaal aantal van 240 mensen binnen. We hadden 500 aanmeldingen en op de avond zelf moest ik nog tegen de 150 mensen wegsturen.”

„Met Lange Frans hebben we ongeveer hetzelfde meegemaakt, maar dat was toch niet zo erg als met André. Dat was écht een gekkenhuis. We hebben een heleboel vaste gasten op dit soort avonden, die hebben - horen wij achteraf altijd - een geweldige avond. Vaste gasten krijgen een beetje voorrang. Die geven wij altijd eerder de gelegenheid om alvast een kaartje te kopen. Ik vind dat wel zo netjes, om ze die gelegenheid te bieden.”

Grote sympathie heeft Martin voor André Hazes, die nu overigens hetzelfde als zijn vader genoemd wil worden. Dreetje is voorbij, Dré trouwens ook. „Hij is een héle leuke en geïnteresseerde jongen. Echt totaal niet arrogant. André was laatst al een uur eerder gearriveerd en zat op een kratje cola te wachten en hij was intussen volop aan het kletsen met de mensen in de keuken. Supergezellig was-ie. Hij had net gezongen in een feesttent met maar liefst 3000 man en zei: ’Zo’n zaaltje als dit met 240 mensen is eigenlijk veel gezelliger en intiemer’. Dan voel ik me apetrots, want dat is hartstikke tof om te horen. Het zijn vaak trouwens de C-artiesten, die arrogant doen.”

Half uurtje

Lang niet altijd houden de artiesten zich strikt aan het half uurtje dat is afgesproken. „Als ze vaker zijn geweest plakken ze er zo een half uurtje aan vast. Dat is natuurlijk geweldig. Peter Beense heeft die gewoonte, hij gaat zomaar nog een half uur langer door, hoor. Peter heeft hier al zo’n twintig keer op het podium gestaan.”

Gedoe ontstaat er nauwelijks, terwijl het centrum van Hilversum een ’naam heeft hoog te houden’ als het om uitgaansagressiviteit gaat. „We hebben nooit vechtpartijen of andere opstootjes - even afkloppen hoor - dat is voor cafés toch een uitzonderlijke situatie. Bij grote namen staat er een portier voor de deur en staat er een binnen. Wat scheelt is, dat er grote sociale controle is; iedereen kent elkaar. Tachtig procent zijn vaste gasten en het zijn eigenlijk allemaal 30-plussers. Dat is ander publiek, dan wanneer je 16- en 17-jarigen in je zaak hebt.”

Meer nieuws uit Gooi en Eemland

Ombudsteam

Ons Ombudsteam springt in de bres voor de consument.