De Hoge Raad was klip en klaar over het Amsterdamse uittreden uit het GNR: dat kan alleen na statutenwijziging en dat vereist 2/3 meerderheid.

Nu de rest, waaronder de provincie, tegen was moet Amsterdam in het GNR blijven. Amsterdam moet ook zijn aandeel van 10 procent (circa 2 ton) blijven betalen. Dat lijkt GNR dus in elk geval alvast 200.000 euro te schelen in dreigende tekorten (door onder meer bezuinigingen van de participanten) die worden genoemd in het Transitieplan.

Het betekent ook dat de provincie Noord-Holland gewoon 25 procent moet blijven betalen. Gelijke monniken gelijke kappen! Het bevriezen van het aandeel van de provincie op de huidige bijdrage moet dus nu ook van tafel.

Vraag is wel of het bestuurlijk verstandig is om met twee partijen samen te werken die het niet meer naar hun zin hebben.

Terecht gaat de nieuwe voorzitter Karen Heerschop met Amsterdam praten over hun nieuwe rol. Vanuit Amsterdam is het niet meer zo ver naar Haarlem, dus neem die meteen op in het reisschema zou ik zeggen.

Urgent

GNR staat nu wel veel sterker in deze gesprekken over de toekomstige rol van Amsterdam en de provincie in het GNR.

Alle partijen moeten dan wel bereid zijn om de huidige verdeling ter discussie te stellen en aan te passen aan de gewijzigde omstandigheden. Dat is al eerder gebeurd in de 80-jarige geschiedenis van het GNR.

De Gooise participanten moeten nu een grotere verantwoordelijkheid willen nemen.

Dat blijft dus nog even urgent in de Transitie.

De participanten geven het doel van de Transitie van GNR niet aan. Het lijkt geen ander doel te hebben dan uit alle hoeken en gaten extra geld halen. Vraag is echter wat GNR met dat geld kan en moet doen? En wat voor organisatie heb je nodig om dat te bereiken? Het Transitieplan leunt op verhoging van de eigen inkomsten van het GNR (zoals meer houtverkoop, natuurbegraven, ledenaanwas en giften).

Daarnaast rekent het op nieuwe inkomstenbronnen (nieuwe taken en projecten, meer samenwerkingsvoordelen). Nergens wordt duidelijk of die inkomsten haalbaar zijn en zo ja hoeveel daarmee moet worden binnengehaald. Als je weet welke ambities je als bestuurders van GNR hebt, kun je ook vaststellen wat dat kost en hoe de GNR-organisatie eruit moet zien.

Het Transitieplan mist die focus en blijft hangen in ’mistige verdienmodellen’. Geld als doel in plaats van als middel. De samenhangende visie op de organisatie ontbreekt.

Aankopen

Voor VVG is het doel van het GNR duidelijk: het beheer van de bestaande gebieden (circa 2800 hectare) ’ten eeuwige dage’ garanderen. Zo staat het vrij vertaald in de statuten. Maar het GNR moet ook de uitbreiding van de Gooise natuur met 500 hectare, om de Ecologische Hoofdstructuur compleet te maken, aankunnen. Zowel het aankopen als het beheren daarvan. De GNR-organisatie moet daarop duurzaam worden ingericht. Maak vervolgens duidelijk hoeveel geld daarvoor nodig is en wie daarvoor moet zorgen en natuurlijk in welke verdeling.

9 ton

Vorige zomer berekende oud-wethouder van Naarden en GNR-bestuurslid Adriani na zijn rondje langs de partijen dat daarvoor een bedrag van 9 ton nodig is. En wat deed het dagelijks bestuur vervolgens? Die werden weer wethouders van hun gemeenten in plaats van GNR-bestuurders. Die extra kostenpost bleef uit het Transitieplan, omdat die bestuurlijk niet te verkopen zijn aan de gemeenteraden. Niet wat nodig is werd dus bepalend, maar wat politiek haalbaar is.

De VVG vraagt de nieuwe GNR-voorzitter de leden van het dagelijks bestuur te helpen in hun rol als bestuurder van GNR in te vullen. Kom nu met een Transitieplan met een duidelijk geformuleerde visie en (financieel) doel , en maak duidelijk wie daarvoor aan de lat staan. Wees helder wat er van wie wordt verwacht.

Johan Jorritsma is voorzitter VVG