,,Omdat m’n vrouw moest gaan hardlopen voor haar gezondheid ben ik met haar mee gaan doen. Want als voetballer bij Hoogerheide vond ik het maar niets.’’

Oostindien was in 1985 de eerste man ter wereld die de 5900 meter hoge Kagmaraberg beklom in Nepal, aan de Chinese grens. Een geweldige, bizarre ervaring. ,,Het mooiste is dat ik de top een naam mocht geven omdat ik de eerste daar was. Ik kon m’n eigen naam nemen, of m’n land, maar Kagmara10 (vertaald: Kraaien Sterven) vond ik toepasselijk. Omdat er op die hoogte zelfs geen kraaien leven. Toen ik terug was, hoorde ik hoeveel mensen hier nog onder de sneeuw vermist liggen.’’

Stil

Vóór zijn opleiding aan de business universiteit Nyenrode was hij klasgenoot van Herman Brood in zijn geboorteplaats Zwolle. ,,Een stille jongen.’’

Later, tijdens zijn studiestage in Londen, kwam Oostindien nog dichter op de muziek te zitten. Hij werd (toevallig) lid van de muziektempel The Marquee club, waar The Rolling Stones, The Yardbirds, Led Zeppelin, The Who, Yes, Jethro Tull en vele anderen hun eerste optreden deden. Ook in 1964 in Blokker bij de The Beatles en in 1969 tijdens de explosie van de hippiecultuur in Woodstock was Oostindien erbij.

Klompen

Maar hij bleef een man met veel gezichten en groef zich niet in in de muziekscene. In het tijdperk van Ard en Keessie, was de atleet van BAV een fanatiek schaatsliefhebber en hij volgde hun verrichtingen tot in Bislet aan toen. ,,Klompen ruilde ik in voor prachtige, dure bergschoenen, bij het schaatsen.’’

Inmiddels heeft hij twee meniscusoperaties achter de rug, maar de Baarnaar blijft hardlopen. Hij heeft nu ruim 15.000 wedstrijdkilometers gelopen - bijgehouden in een boekje vanaf 1978 tot en met afgelopen zondag. Ook als hardloper kwam het toeval soms op zijn pad. ,,De marathon van New York was volgeboekt, maar ineens belde Michel Lukkien me op: hij had nog twee plaatsen over in een Deense sponsorgroep. Dus ik kon mee.’’

Daarna ging Oostindien afscheid nemen van de lange afstanden. De training kostte te veel tijd. Maar lopen doet hij nog, kortere afstanden, binnen Europa. ,,Elke keer denk ik weer: nog ééntje dan!’’