„Ja, heel mooi is het. Heel blij zijn we”, zegt Ahmed, terwijl hij zich verontschuldigt voor de rommel, en het gebrek aan koffie of thee. „We hebben nog veel werk te doen: schoonmaken, schilderen. Het is deze week dubbel feest: we wonen eindelijk weer bij elkaar in hetzelfde dorp en het is Suikerfeest”, zegt Ahmed.

De zwagers - Ahmeds zus is getrouwd met Ali - vluchten ruim twee jaar geleden uit Syrië. Ze laten hun vrouwen, en de twee jonge kinderen van Ahmed, achter. De mannen weten naar Spanje te komen. „We hebben ons twaalf dagen moeten verstoppen op een schip, in een container. Er was nog een derde persoon bij. We mochten al die tijd niets zeggen, geen geluid maken. Het was heel gevaarlijk.”

Container

Via Spanje komen de zwagers in Nederland terecht. Niet een heel bewuste keuze, zeggen ze, maar Nederland is een beetje bekend voor Ali. „Ik heb jaren op de grote vaart gewerkt, als lasser. Ik ben zodoende wel een paar keer in Nederland geweest.” Ahmed verduidelijkt het verhaal van Ali, die toch een stuk slechter Nederlands spreekt dan zijn zwager. „Dat komt omdat in Winkel (een dorpje in de gemeente Hollands Kroon waar Ali uiteindelijk terechtkomt, red.) niemand met hem praatte, niemand groette hem. Hij had helemaal geen contact buiten de deur. Hij was heel eenzaam.”

Volgens de zwagers een totaal andere situatie dan in Huizen, waar Ahmed na tussenstops in diverse azc’s mag gaan wonen. „Hier groet iedereen elkaar”, zegt Ahmed, die na aankomst in Huizen direct wordt begeleid door vrijwilligers van Vluchtelingenwerk. Ook krijgt hij via Kerk en Vluchteling een ’buddy’ toegewezen - een initiatief dat sinds kort de naam ’Goede buur’ draagt. Na een jaar worden de mannen herenigd met hun vrouwen.

Fietsen

Terwijl Ahmed vrijwilligerswerk doet bij de Botterwerf en zijn vrouw leert fietsen, en beiden contacten leggen binnen en buiten hun eigen gemeenschap, vereenzaamt het stel in Hollands Kroon. De twee gezinnen wonen allebei in het veilige Nederland, maar elkaar bezoeken is vanwege de grote afstand nauwelijks mogelijk. Er wordt aan de bel getrokken bij de gemeenten Huizen en Hollands Kroon. De centrale vraag: waarom zouden Ali en zijn vrouw niet kunnen verhuizen naar Huizen, zodat ze in de buurt kunnen wonen van hun enige familie in Nederland?

De Huizer wethouder Janny Bakker bemoeit zich met de zaak. En uiteindelijk komen de twee gemeentelijke sociale diensten, de twee woningbouwcorporaties en het COA in beweging. Ali en zijn vrouw mogen verhuizen van Hollands Kroon naar Huizen.

Janny Bakker: „Het is fantastisch om te zien wat er dan gebeurt, hoe mensen dan in actie komen. Echt hartverwarmend. Zoveel vrijwilligers, bijvoorbeeld bij de stichting Servitas. Allemaal zo bereid om zich belangeloos in te zetten, om zo’n verhuizing dan ook daadwerkelijk voor elkaar te krijgen. Want ja, in Nederland moeten mensen dat gewoon zelf regelen. Maar als je niemand kent, helemaal alleen bent, dan is dat niet te doen. Dan heb je warme, betrokken mensen nodig. Ik vind het heel fijn om te merken dat er zoveel van zulke mensen zijn in Huizen.”

Babykamer

Terug naar het huis van Ali. Hij en zijn vrouw logeren nu nog bij Ahmed. De bende in huis is nog zo groot, daar kan hij zijn inmiddels hoog zwangere vrouw niet laten slapen. Blij is hij, met het huis, met de baby die komt, met zijn familie zo dichtbij. „Nu kunnen we elkaar helpen als dat nodig is.”