Een droom is werkelijkheid geworden. Dochter Ilse (19) heeft zojuist de Olympische titel veroverd met de Nederlandse waterpolodames. In een bloedstollende eindstrijd zijn de Verenigde Staten nipt verslagen (9-8). De Baarnse keepster heeft een belangrijk aandeel in het succes. Bij een stand van 8-8 verricht ze in de slotminuut twee belangrijke reddingen. ,,De tranen staan in mijn ogen'', zegt vader Van der Meijden zichtbaar geëmotioneerd. Zijn haar is oranje gespoten, zijn wang rood-wit-blauw geschminkt. Samen met zo'n vijftien familieden, buren en bekenden heeft hij de finale gevolgd in zijn huiskamer aan de Professor Krabbelaan in Baarn. Buiten en aan het plafond hangen oranje vlaggetjes. De aanwezigen zijn allemaal in oranje gestoken. Gebiologeerd turen ze naar de televisie. Af en toe wordt er geklapt, soms gezucht, maar vooral gejuicht. Als het goud binnen is, stijgt er een orkaan van vreugde op in huize Van der Meijden. Voor vader Evert was de finale een slijtageslag. ,,Mijn hart heeft nog nooit zoveel slagen per minuut gemaakt.'' Ook zijn nagels hoeft hij voorlopig niet te knippen. Die heeft hij er van de spanning al een beetje afgebeten. Ogenschijnlijk een stuk relaxter heeft zus Desiree de prestaties in China gevolgd. ,,Ik ben iets beter bestand tegen de stress dan mijn vader. Maar reken maar dat ik met een knoop in mijn buik heb zitten kijken. Pure spanning'', zegt ze. Maandag maken de Olympische waterpoloërs een ereronde door het Olympisch stadion van Amsterdam. Een dag later wordt Ilse gehuldigd in haar woonplaats.