Vistuig
Veel nieuws vertel ik niet als ik zeg dat de schoolvakanties zijn begonnen. In die periode maken wij een zomerkrant met enkele rubrieken. Zo gingen we in het verleden praten met mensen langs het water, vissers bijvoorbeeld. Mijn grootvader was een beroepsvisser, mijn vader hengelde ’s nachts, maar zelf heb ik er weinig mee; zelfs niet om op te eten.
De laatste paar dagen word ik in Almere geconfronteerd met sportvissen en erger ik mij aan bestelbussen die over het fiets- en rijwielpad rijden, auto’s die de berm langs het Johnsonpad kapot maken. Het is er een paar weken rustig geweest. Volgens bordjes was vissen verboden, omdat er het Europees Kampioenschap zoetwatervissen moet worden gehouden. In die periode is de berm gemaaid en het riet langs het water van de Lage Vaart gekapt.
Het is niet voor het eerst dat deze vaart wordt gebruikt voor internationale viswedstrijden. Een paar jaar geleden was dat ook het geval. De organisatie heeft daarvan geleerd. Nu staan er toiletten zodat de hengelaars hun behoeften niet langer bij aangrenzende woningen in de struiken achterlaten.
Sinds maandag staat en ligt het vistuig langs de vaart en mag er een hengel worden uitgegooid, omdat er getraind moet worden. Stiekem hoop ik dat de vissen er ook van leren en komend weekend niet in het aas happen.