,,Met zijn snuit naar het raam, zo graag wilde hij terug naar het bos’’, zegt de bewoner van de Orionlaan, aan de rand van de Zuiderheide. Het roofdier moet binnen zijn gekomen via het kattenluik. ,,Ik heb er altijd een bakje voer en water staan. Maar vervolgens is hij dus de trap op gelopen, op zoek naar een uitweg.’’

Even flitste het door zijn hoofd om de badkamerdeur dicht te doen en de dierenambulance te bellen. ,,Maar dat zou te lang duren. Ik was in twee stappen bij hem en greep hem zo in zijn nek. Het beest, echt een flink volwassen exemplaar, was verlamd van angst. Hij deed helemaal niets.’’ Naar beneden vond de 73-jarige een te grote reis. ,,Bovendien wilde ik hem een aandenken geven. Dat’ie dit nóóit meer zou flikken. Dus ben ik naar het balkon van m’n slaapkamer gelopen. Ik dacht: ’ik gooi hem naar beneden, breekt’ie een poot, dan sleept hij zich wel naar het bos om te sterven’. Maar het ging goed, hij sprintte het bos in.’’

Beneden bleek de kat des huizes doodgemoedereerd op de bank te zitten. ,,En de vos voelde zich ook op zijn gemak, hij had gepoept en een plasje gedaan.’’

Dat was dus van de stress, legt boswachter Thea Sciarone van het Goois Natuurreservaat (GNR) uit. Dat een vos doordringt in een woning, kan volgens haar best. ,,Maar hij moet wél een reden hebben. Ze komen af op de geur van eten. Op de Veluwe heb je frietvossen, die snoepen resten frikandel en patat uit prullenbakken. In sommige Duitse steden heerst zelfs een vossenplaag. Maar niet in het Gooi. En deze vos zat dit echt niet meer doen.’’