Toen Broertjes in 2011 in Hilversum aantrad, was hij een vreemde eend in de burgemeestersbijt. „Een zij-instromer”, noemde hij zichzelf, na een half mensenleven te hebben gewerkt in de journalistiek.

Op 6 juli 2011 ging hij aan de slag in Dudoks gele raadhuis. Hilversum was hem als gevolg van familiebanden bepaald niet vreemd, het burgemeestersambt nog wel. Tegenover een voormalige collega-hoofdredacteur liet hij zich eens ontvallen dat de gemeenteraad hem niet tegenviel. „Veel minder dwars dan de redactieraad van de Volkskrant.” Of woorden van gelijke strekking.

Tegelijk vielen hem ook dingen tegen. Dat het ambtenarenapparaat dapper voortploeterde, zag hij ook wel. Maar die stofwolk in de gangen als ambtenaren zich naar huis spoedden op een tijdstip dat de redactie van een ochtendkrant de schouders nog eens kromt om het eindschot te geven? Hij bezag het met verbazing. Inmiddels lijkt hij zich, hoewel soms nog steeds wat ongeduldig, te hebben gevoegd naar het ritme van het gemeentelijke bestuur.

Niet slecht

Bij de raad, het hoogste orgaan in de gemeente, ligt hij intussen niet slecht. Als PvdA’er kan hij het op het beleidsterrein veiligheid goed vinden met de grote VVD-fractie, om maar iets te noemen. En als voorzitter van de raad is hij niet te beroerd ook partijgenoten af te hameren.

Natuurlijk is de raad soms kritisch. Zo kwam Hart voor Hilversum vorig jaar hard met Broertjes in aanvaring over de vraag of er in Hilversum wel genoeg bluswater voorhanden is als het mis gaat met een giftrein. Broertjes toonde genoeg souplesse om met die fractie toch in gesprek te blijven.

Met het ’eigen’ PvdA-smaldeel in de raad is Broertjes niet altijd dikke vrienden. Met Leefbaar Hilversum de laatste tijd nog minder. Die laatste fractie verwijt hem wethouder Jaeger opzichtig in bescherming te hebben genomen tegen kritiek.

En wij van de media? Nee, wij waren met Broertjes ook niet altijd blij. Vooral zijn eerste burgemeestersjaren had hij er moeite mee zich te beperken tot zijn nieuwe rol en zijn oude (als journalist) achter zich te laten. Maar het was ook Broertjes die twee jaar geleden zorgde dat het persgesprek na de wekelijkse collegevergadering in ere werd hersteld. Voor zowel het college als de Hilversumse media werpt het vruchten af.

Al met al lijkt Broertjes het de afgelopen vijf jaar niet slecht te hebben gedaan. Naar het zich laat aanzien - maar er zijn geen enquêteresultaten - zien de meeste burgers dat ook zo. We taxeren daarom dat Broertjes, zou hij zelf willen, vermoedelijk mag rekenen op het groene licht van de raad als hij na volgend jaar door wil.

Werkplezier

De hamvraag is dus: ziet hij daarin zelf iets? Soms slaat hij in wanhoop de handen voor de ogen. Maar veel vaker heeft hij zichtbaar plezier in zijn werk. En ja, ook lijkt hij zich te koesteren in het licht dat de spotlights vanwege zijn functie veelvuldig op hem richten. En als het eens echt dramatisch mis gaat - de MH17-ramp met vijftien Hilversumse slachtoffers - dan zie je hem boven zichzelf uitstijgen.

Anderzijds is er wel op gespeculeerd dat Broertjes na zijn burgemeesterschap graag een staatssecretariaat of iets dergelijks aan zijn zegekar zou binden. Gezien de peilingen is hij voor die ambitie - als hij die al zou koesteren - echter lid van de verkeerde partij.

Alles afwegend valt er best iets te zeggen voor een tweede termijn, al kan Broertjes daarvan dan maar vijf van de zes jaar voltooien.