Toch stapte ik dit weekend wat gespannen in de Thalys richting Parijs. Een paar maanden geleden was mij ontschoten dat afgelopen weekend de opening van het EK voetbal in de Franse hoofdstad plaatsvond. Door het ontbreken van Oranje staan dergelijke data mij minder helder voor de geest. Ook al ben ik een paar maanden terug al eens in Parijs geweest na de recente aanslagen, de opening is een gigantisch evenement waardoor ik enigszins op mijn hoede was voor drukke Parijse plaatsen. Op Gare du Nord werd direct duidelijk dat de poort van de stad in de gaten wordt gehouden als een oorlogsgebied. Zwaarbewapende militairen, detectiepoorten en camera’s moeten ieder verdacht signaal tijdig opmerken. Verder was er in de stad - buiten het stadion - niet erg veel te merken van enige dreiging. Alleen een groep militairen op Montmartre verraadde de oplettendheid. Ook supportersgeweld, zoals in Marseille, blijft de hoofdstad voorlopig bespaard. Gebroederlijk zongen en dronken Noord-Ieren, Zweden en Kroaten met elkaar op de toeristische pleinen. Vooral de Noord-Ieren deden een behoorlijke gooi naar de titel Europees kampioen comazuipen. Toen men op het terras ontdekte dat ik Nederlands was, ontstond er verwarring. ,,In welke poule zitten jullie ook alweer?’’ Leg dat maar eens uit.