We worden niet teleurgesteld. Het restaurant, uniek gesitueerd aan de Drecht (verlengde van de Vecht) krijgt overigens vier jaar geleden in de bekende jaarlijkse Terrassentest van De Gooi- en Eemlander ook al een 7,7. Kortom, Het Drechthuis is dus een ijverige leerling.

De ligging?

Nou, als je het niet weet kom je er niet spontaan voorbij. Het restaurant is nogal ’verstopt’ op het recreatieterrein De Mijnden. Na een belletje bij de slagboom van de camping is het voor iedereen toegankelijk. De entree kan nog altijd beter. Je loopt langs wat onbestemde gebouwen, daarna langs de supermarkt naar de ingang van het restaurant.

De ontvangst?

Geen moment van kritiek. Bij de telefonische reservering op de koudste dag sinds 1901 (Hemelvaartsdag) wordt ons een tafeltje bij de enorme open haard beloofd. Aan die belofte houdt Het Drechthuis zich. We zitten er lekker bij, met uitzicht op de Drecht, waar voortdurend kleine sloepjes met goed ingepakte mensen voorbij tuffen. De peuter van ruim drie die we bij ons hebben, wordt meteen in de watten gelegd met kleurpotloden, tekenpapier én een piratenkist vol cadeautjes. De bediening is over de hele avond uitstekend: informeel, attent en vriendelijk. Het Drechthuis is een familierestaurant; de achtertuin is de camping, de voortuin de Drecht. Dus komen er campinggasten, bootmensen én gasten van ’buiten’. Toch is het géén kantine, mocht die indruk gewekt worden, hoewel de inrichting bij de eigenaren vermoedelijk geen hoge prioriteit heeft. We krijgen al snel lekker warm stokbrood. Jammer van de harde (room)boter in plastic kuipjes.

Wat eten we?

Vooraf kiezen we voor gerookte IJsselmeerpaling (beetje een ’mustje’ aan het water) en garnalencocktail. Wat meteen opvalt: grote porties, Het Drechthuis is niet zo van de kleine liflafjes. De paling met kappertjes en een beetje kaviaar is heerlijk, niet al te koud (té koud doet afbreuk aan de smaak) met warme sneetjes witbrood en met (harde!) boter. Peuter Rocco knabbelt gezellig mee. Dat kan gemakkelijk, want ook voor dit gerecht geldt het predicaat ruime portie. De Hollandse garnalencocktail – met meloen, aardbei, sinaasappelschijfjes en sla - smaakt prima.

De hoofdgerechten

Voordat we dat bestellen, vraagt de dame van de bediening of we dat meteen willen, aansluitend op het voorgerecht, of dat we rustig de tijd willen nemen. Een grappige vraag, dat maak je niet zo heel vaak mee. We bestellen ossenhaaspuntjes in pepersaus en vistrio. Eerst de ossenhaas: het vlees is mals. Mijn partner aan de dis voelt zich echter gedwongen een half bord mee terug te geven richting de keuken. Het is haar gewoon (veel) te veel. De pepersaus is lekker romig, de – hier en daar – hele pepers zijn lekker heet. Het vistrio van gebakken tongfilet, kabeljauw en zalm is een aangenaam knapperige combinatie in witte wijnsaus. Op een juiste manier bereid; het visvlees is sappig, gelukkig niet droog gebakken.

Twijfel over het dessert

De porties zijn dermate ruim, dat we twijfelen over een dessert. Doen we het, of doen we het niet? Mijn tafeldame lijnt. Het Drechthuis biedt haar een alternatief. Een gewoon dessert in een mini-uitvoering van de brownie, ijs en een stengel van chocolade. Een lekkere combinatie. Verder bestellen we aardbeien, vanille-ijs en slagroom, een traditional maar niet minder aangenaam.

Komen we terug?

O zeker. Maar dan kiezen we een mooie, warmere dag uit en reserveren een plekje op het nieuwe terras pal aan de Drecht. We rekenen trouwens 90 euro af.

Cijfer: 8

Restaurant Het Drechthuis, Bloklaan 22a in Loosdrecht (Park Mijnden), tel. 0294-234993. Dagelijks geopend voor lunch en diner (behalve op dinsdag). In de winter alleen in het weekend geopend. www.hetdrechthuis.nl