The Red Sun heeft de naam dat het een reservaat is voor (lokale) BN’ers. Deze avond hebben we ze echter niet gespot, wellicht tot verdriet van de andere bezoekers.

Hoe is de ontvangst?

Als we The Red Sun binnenstappen, is het doodstil. Een rare gewaarwording bij een zaak van deze omvang. In de schemer zien we wat mensen van de bediening voorbereidingen treffen voor de avond, één van hen loert voortdurend op het schermpje van zijn mobiel - hij kijkt niet op of om, de gsm eist kennelijk al zijn aandacht op. Enfin, waar zien we dat vaker. Plotseling, na een seconde of vijftien, ontwaren we een jongedame, die ons welkom heet en meeloopt naar het tafeltje.

En de inrichting?

Het is, zoals gezegd, nogal donker. Heel sfeervol is het niet, het woord ’intiem’ is niet van toepassing. Daar komt bij, dat zich van buiten nogal onaangenaam schel licht naar binnen werkt. We knijpen de ogen lichtelijk. Het contrasteert des te meer, omdat het binnen zo donker is. Het gekke is dat een en ander, al naar gelang de avond vordert, nauwelijks verbetert. Het schelle blijft. Bescheiden zonwering ideetje? The Red Sun is niet bijzonder ingericht, wel redelijk stijlvol. Grote donkerrode (comfortabele) stoelen, zwart plafond, donkergrijs tapijt – Aziatische koppen aan de wanden. Niet de inrichting zoals we die van de Chinees om de hoek gewend zijn. A propos: we zitten nog maar koud, of een bordje met twee warme, fris geurende doekjes dampt ons aangenaam tegemoet.

Hoe zitten we?

Aan een nogal klein, vierkant tafeltje. De tafeltjes staan gelukkig niet heel dicht op elkaar. De bediening is goed. Soms té goed. Bordjes worden soms al verwijderd, als er nog iets op ligt. Mijn tafelgenote heeft de gebakken rijst niet helemaal op. Voordat ik zelfs de káns krijg om een vorkje rijst te p(r)ikken, heeft de kloeke dame van de bediening het schaaltje al meegenomen. Voorwaar die haast? We constateren dat wel vaker, dat de opruimwoede geen grenzen kent bij The Red Sun. Nog een puntje: we zitten vlak bij de kassa en het valt ons op, dat er hinderlijk veel geheimzinnig wordt gefluisterd door de dames en heren van de bediening. Dat stoort.

Maar, smaakt het?

O ja, dat doet het zéker. Categorie sushi: de spicy king roll en de double shrink roll (elk gerecht vier kleine porties à 9,95 euro) smaken uitstekend. De Thaise kipspiesjes (7,50 euro) ook, zij het dat de kip wat flauw is. De hete saus maakt het enigszins goed. De gebakken Japanse vleespasteitjes (eveneens 7,50 euro) kunnen de toets der kritiek glansrijk doorstaan. De gestoomde springrolls (12,50 euro) gevuld met eendenborstfilet is ronduit lekker, zacht gekruid in de juiste verhoudingen. De gamba’s in currysaus (12,50 euro) zijn prima, lekker scherp maar niet té. De tongfilet met lente-ui en koriander (15 euro) is iets aan de flauwe kant (de koriander proef je niet goed), maar de St.-Jacobsschelp (15 euro) gegrild met knoflookchips is beslist een kraker. De porties zijn over het algemeen érg klein. Voor 15 euro (tong) krijg je drie kleine stukjes vis. Natuurlijk, de kwaliteit is goed, maar aan de andere kant is de verhouding wat zoek tussen die 15 euro en het gebodene. Dat gaat ook op voor de eerder genoemde Thaise kipspiesjes: twee kleine stokjes voor 7,50 euro.

Dessert?

We kiezen voor een flensje gevuld met vanille-ijs en geflambeerd met Cointreau. Het wordt in vuur en vlam opgediend. Leuk. En lekker ook.

Komen we terug?

Nou, op de kwaliteit en de versheid is – nogmaals – weinig aan te merken. Maar er zijn wel meer restaurants die zich in positieve zin weten te onderscheiden. En die zijn soms ook wat goedkoper. Bij de The Red Sun rekenen we voor twee personen 135 euro af.

Cijfer: 8

The Red Sun, Huizerweg 3, 1261 AR in Blaricum. Telefoon: 035-5336996. Website www.theredsun.nl Open dagelijks voor diner, behalve op maandag.