‘Geen oorlog en geen ruzie meer, maar vrede voor de mensen,‘ klinkt mooi hè! Ik hoor het minstens tien keer per dag. Het is de uitsmijter van het bij ons thuis op één na populairste kerstliedje, ‘De Kerstkaars’. Het nummer legt het alleen af tegen de topper van de week genaamd ‘De Ezel.’ Die gaat zo: ‘Hop hop hop ging het ezeltje, helemaal naar Bethlehem. Oh wat was Maria moe, ze deed onderweg haar oogjes toe.’ Met bijpassende lichaamsbewegingen komt de kerststal figuurlijk bij ons binnen hobbelen. Briljante tekst. Het kegelt de nogal vastgeroeste liederen gewijd aan de heilige Sint Nicolaas in één keer uit het repertoire. Zelfs als overtuigd atheïst kan ik alleen maar glimlachen om de door de katholieke juffen bij ons kroost ingeprente kerstliederen. Godsdienstvrijheid begint ook bij jezelf.

Om eerlijk te zijn vind ik al dat kerstgezang van ons nageslacht een stuk aangenamer dan het gemiddelde kerstlied op de radio. Want na tien minuten Skyradio op zes december was ik alweer helemaal klaar voor deze kerst. De rest van de familie niet, helaas. Zij kunnen geen genoeg krijgen van rendier R. met zijn rode neus. Geef mij dan maar huiselijk kinderlijke klingklokjes, winternachten, dennenbomen en vrede op aarde.

Een beetje dagdromen over wereldvrede, op de manier waarop alleen een onbevlekt kinderbrein dat kan, werkt sowieso heel verfrissend. Het helpt me om in de kerststemming te komen. Net als kleine lichtpuntjes. Kuda, die bij onze voetbalclub mag blijven, bijvoorbeeld. De jongen is het toonbeeld van integratie, hij moest terug naar Zimbabwe, maar nu (voorlopig) niet meer. De media pakte de rol waarvoor zij op aarde is. Ik kan me nu boos maken over de opstelling van de minister, maar dat doe ik niet. Laten we liever doorpraten over de extra goede doelen die we en masse steunen met kerstmis. De moderne aflaat. Of de warmte die 3FM de huiskamer instraalt vanuit ‘Het Glazen Huis.’ Daar rukken meer mensen voor uit dan voor een potje matten in het gemeentehuis van Geldermalsen. Moderne helden die hun boodschap de ether in knallen onder het genot van louter sap komen bovendien meer in de buurt van de gedachte waarover onze kinderen zo luidkeels zingen. Daar hoeven ze geen kerstliedjes voor te draaien.