Mopper dat het college zijn ambities niet waar heeft gemaakt en de bestuurskrachtmeters leggen dat uit als: te weinig bestuurskracht, dus hup, fuseren. Daarom van DorpsBelangen (pleitbezorger van Wijdemeerse zelfstandigheid) geen kritiek op niet gerealiseerde ambities.

Ondanks de vrolijkheid stemt Voigts opmerking wel tot nadenken.

Deloitte in het rapport over de bestuurskrachtmeting: ,,Wij beschouwen bestuurskracht als het vermogen resultaten te halen. Resultaten die corresponderen met ambities en opgaven die het bestuur zich heeft gesteld’’. Wijdemeren kreeg van Deloitte een onvoldoende. En dat terwijl de onderzoekers ook vaststelden dat het gemeentebestuur de lat niet onrealistisch hoog legt.

Een gemeentebestuur kan draaien aan de ambitieknop. Krijgen we een onvoldoende? Dan zijn we te ambitieus. Als we de lat lager leggen, kunnen we er makkelijker overheen springen en scoren we een voldoende.

Zo bezien is bestuurskracht een glibberig beestje. Want hoe laag moet de lat liggen om een voldoende te scoren? Misschien ligt de lat uiteindelijk wel op de grond. Een gemeente beperkt zich dan tot de wettelijke taken en verder niks.

Is dat ook goed voor de burgers? Zijn er dan genoeg sociale huurwoningen? Is er dan genoeg groen? Is het aantal bijstandsuitkeringen aanvaardbaar of te hoog? Is het wegenonderhoud op orde? Bloeien de economie en de cultuur? Is, kortom, de ’voldoende’ van de bestuurskrachtmeters zaligmakend of weegt het voorzieningenniveau voor de inwoners zwaarder?

Volgende week kunnen Wijdemeerse raadsleden vragen afvuren op de ’rakkers’ van Deloitte. Daarna kunnen de fracties definitief bepalen wat ze vinden en wat daarvan de consequenties moeten zijn voor de bestuurlijke toekomst van Wijdemeren.