Er staat ook een mooi motto op: ’Het kan nooit zo donker zijn of het wordt weer licht. Hier wordt gewerkt aan het herstel van ’Het Baken’ van Weesp.’ Deze tekst is door de eigenaar van de kerk, Cees van Vliet, zorgvuldig gekozen omdat het precies samenvat wat er een half jaar geleden gebeurde.

Op de avond van de brand, 8 november 2016, zag het er somber uit. Niet alleen was de omvang van de schade die de torenbrand teweeg had gebracht niet bekend, maar ook was het licht van het groene verlichte kruis op de spits - dat door velen ’het baken van Weesp’ wordt genoemd - gedoofd. Maar de Weesper projectontwikkelaar liet zich niet uit het veld slaan. Twee dagen na de brand liet Van Vliet al weten dat hij zijn uiterste best ging doen om de plannen voor de kerk ongewijzingd door te zetten, inclusief het groene kruis.

Hoe anders is het nu. Werklieden rijden af en aan in het schip van de kerk in om het puin af te voeren. Door het werk is de lucht in de kerk bijna verzadigd van stof. In het voormalige priesterkoor wordt met een bulldozer het puin op een hoop gelegd.

Spaarbogen

Waar eens de kerkbanken stonden kijk je tussen de balken recht de fundamenten in. ,,Kijk, zie je die bogen daar?”, wijst Van Vliet. ,,Dat zijn spaarbogen. Stenen waren duur, dus maakten ze in die tijd een mal waar bovenop weer stenen kwamen. Zo spaarden ze stenen uit.” In de oude sacristie is het hout van de oorspronkelijke lambrizering uit 1876 voorzichtig weggehaald en opgeslagen. Omdat ook hier de vloer eruit moet, wordt alles wat bewaard blijft, geconserveerd. Daarom is ook het wijwaterkraantje zorgvuldig ingepakt.

,,Nu begint het echt”, glundert de eigenaar van de kerk. ,,Ik moet eerlijk zeggen dat toen ze maandag begonnen met slopen in het priesterkoor, ik wel even moest slikken. Mijn kinderen zijn hier gedoopt, maar er moet echt eerst gesloopt worden voordat de fundering vernieuwd kan worden. Het is een heel intensief proces geweest vanaf de eerste plannen. Ik heb er nu echt voldoening van dat we begonnen zijn. Gelukkig kan iedereen nu ook zien dat het echt gaat gebeuren.”

In de kerk komen komen appartementen, een B&B, de brouwerij van Wispe met proeflokaal en een yogastudio.

Vanuit de oude sacristie is de scheur in de oostgevel goed zichtbaar. Door het rottingsproces in de funderingspalen verzakte de kerk steeds verder. Nieuwe palen moeten daar verandering in brengen. Bijna vier jaar geleden stond er een foto in deze krant van de buurman van de kerk, Thomas Posthuma, die zijn hand in de scheur stak. Inmiddels kan zelfs met het blote oog worden vastgesteld dat de scheur nu breder is.

,,De hele oostgevel is zwak”, vertelt Van Vliet. ,,De kerk zakt elk jaar een paar centimeter. De scheuren onderin de kerk zijn drie centimeter breed. Hoe hoger je komt, hoe breder ze worden. Dat maakt restauratie ook weer duurder. Dus vóór alles wat je aan behoud van het gebouw wil doen heb je een nieuwe fundering nodig.” Ook de afgebrande houten torenspits wordt weer precies nagebouwd. ,,We gaan hem op het pleintje voor de kerk opbouwen. Daar beginnen we in het najaar mee.” Over twee weken wordt de eerste nieuwe funderingspaal ingeheid.