Het leek haar een leuk idee om als ontspanning een half uur lang een rugmassage te krijgen. Ik was al enigszins huiverig. Het principe om een mij onbekend klein Chinees vrouwtje te betalen voor wat kneedwerk vind ik al ongemakkelijk.

De hele ambiance maakte het er niet beter op. Op de deur van het op een rijtjeshuis gelijkende pand stond met koeienletters: ’geen erotische massage’. Nu weet ik dat de link snel is gelegd, maar deze tekst maakt het alleen maar verdachter. Wanneer een groenteboer adverteert met ’geen automatische vuurwapens bij een pond peren’, vermoed je ook het ergste.

Binnen ging het van kwaad tot erger. In de piepkleine massageruimte was gedimd kleurlicht, een mierzoete geur en zachte muziek die ik herkende van de afhaalchinees. Alleen het aquarium ontbrak.

Een klein vrouwtje klom op mijn rug en ging tekeer als een wilde. Ik wilde me niet laten kennen, maar het leek meer op een sadistische verhoortechniek dan op een massage. Met rugklachten die mij volstrekt vreemd zijn, vertrok ik weer.

Tot overmaat van ramp hoorde ik twee dagen later dat de tent een jaar eerder tijdelijk was gesloten wegens illegale prostitutie.

Nu maar hopen dat ze met schone lakens werken.