Rosanne Philippens is verslaafd aan muziek
Rosanne Philippens met haar Barrere Stradivarius.© foto Merlijn Doomernik
Haar koffer is groot en zit vol met winter- én zomerkleding. Voor violiste Rosanne Philippens (1986) is het een drukke tijd. Eind juni gaf ze op het Rolandseck Festival in het frisse Bonn een reeks concerten, vlak daarna speelde ze op het Upper Galilee kamermuziekfestival in tropisch Israël. In openluchttheater Cabrio in Soest brengt ze maandag 1 augustus Sibelius’ enige vioolconcert.
Maar eerst nog staan het muziekfestival Wonderfeel in ’s-Graveland op het programma en optredens in Tsjechië en Nederland met het Jeugd Orkest Nederland onder leiding van Jurjen Hempel.
De Amstelveense Rosanne Philippens hoort bij de top van violisten in Nederland. Ze kreeg al op haar derde vioolles. „Mijn moeder is pianiste en houdt van muziek. Zij wilde dat ook haar twee dochters muziek gingen maken. Julia, mijn oudere zus, speelt viool sinds haar vierde en ik weet nog dat ik toen heel erg onder de indruk was van die viool. Onze vader reisde voor zijn werk veel naar Oost-Europa en die nam toen voor mij een viooltje mee dat hij voor tien roebel had gekocht. Daar sliep ik mee.”
Haar zus Julia is jazzvioliste geworden. „We zijn heel close en spelen vaak samen. Als ik een concert heb is het fijn als zij in de zaal zit en hoort wat beter kan. Dat doe ik ook bij haar. Zomaar overstappen naar jazz kan ik niet. Ik ben echt verslaafd aan klassieke muziek en Julia heeft meer die ’groove’ voor jazz.”
Rosanne Philippens kreeg vioolles van Coosje Wijzenbeek en studeerde bij Vera Beths. „Ik ben blij dat ik bij hen heb gestudeerd. Ze laten je vrij in je aanpak van muziek, maar kunnen er niet tegen als je niet weet wat je aan het doen bent.” Ze behaalde haar bachelor aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Na het winnen van het prestigieuze Oskar Back Concours in 2009 vertrok ze naar Berlijn en behaalde haar master bij Ulf Wallin aan de Hanns Eisler Academie. „Het leek me een logische stap om naar Berlijn te gaan. Niet specifiek voor Wallin mijn leraar, maar ook vanwege de bruisende stad Berlijn waar ik mensen kon ontmoeten en contacten leggen.”
Ze mag graag soleren maar het samen musiceren is voor haar het allerbelangrijkste. „Ik vind het heerlijk om te strijken, die haren op die snaren. Maar mijn viool is ook een middel om mijn doel te bereiken: muziek maken. Ik houd erg van het spelen met een klein orkest zonder dirigent, waarin ik kan soleren en zelf een beetje dirigent kan zijn. Heerlijk om vooral tijdens de repetities samen een interpretatie te creëren van een uitvoering, die dan één wordt.”
Philippens bespeelt een Stradivarius; een ’Barrere’ uit 1727 die ze in bruikleen heeft van het Elise Mathilde Fonds. Janine Jansen heeft deze kostbare viool vijftien jaar lang bespeeld. „Janine is heel belangrijk voor mij. Ze is altijd ontzettend geïnspireerd. Ook bewonder ik haar perfectionisme en dat ze altijd nieuwsgierig is. Daarin heeft ze geen filter. Dat hoor je in alles terug. Ik voel dat ook als ik met haar samenspeel. En ze speelt weergaloos.”
In Cabrio voert het JON drie instrumentale werken uit. Een hedendaags werk van componist Martijn Padding: ’Entrance’, verder speelt het orkest ’Symfonie nr. 2’ van Johannes Brahms en Philippens soleert in het vioolconcert van Jean Sibelius. „Het stuk heeft een Scandinavisch idioom. Het begin schetst een robuuste natuur. Er zit een cadens in met veel emotie. Het tweede deel is gedragen met veel warme klanken op de laagste vioolsnaar. Dat gebeurt overigens in het hele vioolconcert. In het laatste deel zit iets van volksmuziek met een dans. Het stuk spreekt erg tot de verbeelding, ook omdat de noten soms schuren. Het snijdt een beetje door de ziel.”
Jeugd Orkest Nederland, dirigent Jurjen Hempel en violiste Rosanne Philippens in openluchttheater Cabrio, Soest, 1 augustus, 20.15 uur.