„Justitie, de rechter en de psychiater zijn het erover eens dat dit nodig is. Eindelijk. Er is nu ook gekeken naar wat er de afgelopen jaren allemaal is gebeurd.”

Gedwongen opname is volgens Murre een cruciale doorbraak. Ze vreesde dat er eerst doden moesten vallen. Vorig jaar gebeurde dat bijna. Haar zoon sprong van hoog uit zijn appartement aan de Kerkstraat in het centrum van Hilversum. „Géén zelfmoordpoging. Hij dacht dat hij werd achtervolgd door aliens. Zijn been was verbrijzeld, zijn herstel heeft ik weet niet hoeveel gekost. En hij had maar zo boven op iemand terecht kunnen komen.”

Kinderen

Vier jaar geleden draaide P. ernstig door in zijn woning aan de Jan van Galenstraat. Daar dook hij begin vorige maand op, opnieuw in verwarde toestand. Een gezin met kinderen zat de hele dag met hem opgescheept omdat de hulpdiensten niet thuis gaven. Pas achteraf begrepen de Hilversummers hoe gevaarlijk de situatie was. P. had de dagen ervoor onder meer vernielingen gepleegd in het cellencomplex in Houten. Ook mishandelde hij in Hilversum een ambtenaar.

Volgens zijn moeder is het de hoogste tijd dat David wordt ’gereset’. Dat kan alleen in een gesloten kliniek, stelt zij. „Eindelijk kan worden bepaald wat voor hem de juiste medicatie is. In een veilige omgeving waar hij wordt geobserveerd en behandeld.” Na de opname wordt P. niet meer aan zijn lot overgelaten. Murre: „Hij zit nu in een traject. Krijgt als hij daar aan toe is woonbegeleiding. Er is een vervolg.”

Zwarte kant

De moeder ’leurt’ naar eigen zeggen al zestien jaar met haar zoon. Zij ziet gedwongen opname als oplossing voor veel meer ’tussen wal en schip gevallen’. „Jongens met een hele lieve, maar ook een zwarte kant. Net zoals David. Gevaarlijk voor zichzelf en voor de maatschappij.” Haar zoon beseft niet hoe erg het is, zegt ze. „Van het geweld weet hij niets meer. Ik heb hem uitgelegd dat het te zwaar is hem zelf weer in huis te nemen. Dat hij wat zichzelf moet doen, maar dat we hem steunen.’’