Waarom het dan toch afgelopen mag zijn? Sinds de temperaturen wat naar beneden gaan probeer ik mijn peuter namelijk al te bewegen een lange broek aan te doen. Elk excuus grijpt hij aan om toch maar niet die pijpen van een spijkerbroek om zijn benen te voelen. ’Nee papa, regen is niet erg’. ’Papa, kou voel ik niet’. En als die argumenten mij niet over de streep trekken doet hij een uitstekende imitatie van Serena Williams die de finale van de US Open verliest.

De miezerregen van woensdag leek echter de druppels die nodig waren om hem te overtuigen van het nut van de lange broek. Tot gisteren de gordijnen opengingen. ’Papa, zon. Nu is het weer mooi weer! Dan mag ik een korte broek!’ Slechts onder dreiging dat hij anders maar in zijn onderbroek naar school moest, was hij uiteindelijk bereid een lange broek aan te doen.

Maar zoals de vooruitzichten nu zijn, is een korte broek begin volgende week vrij logisch. Dus mocht u deze winter een klein jongetje in een korte broek zien lopen, dan weet u nu hoe het komt.